Jan Guillou jest obecnie znany w Polsce głównie z serii powieści historycznych o Arnie, fikcyjnym praprzodku królewskiego rodu Folkungów, dynastii, pod której berłem udało się wreszcie zjednoczyć Szwedów. Napisał też epicką serię obyczajową Złoty wiek, porównywaną do Filarów Ziemi Kena Folleta. Czytaj dalej Czerwony kogut (Rafał Chojnacki)
Archiwum kategorii: Recenzje
To tylko prawda (Rafał Chojnacki)
Nowa powieść Stefana Ahnhema odcina się od uniwersum Fabiana Riska, w którym poruszaliśmy się w poprzednich jego książkach. Ważna jest też sugestia, że opisane wydarzenia są w jakimś sensie prawdziwe. Zmienia się nawet sceneria, ponieważ szwedzkie małżeństwo – Carl i Helene Wester – wymienia się z amerykańską parą na mieszkania, dzięki czemu czytelnicy lądują wraz z nimi w okolicy Santa Cruz w Kalifornii. Czytaj dalej To tylko prawda (Rafał Chojnacki)
Za kulisami mediów (Rafał Chojnacki)
Powieść Prime Time, to czwarta z napisanych przez Lizę Marklund książek o dziennikarce Annice Bengtzon, ale trzecia w kolejności, w której powinno się te utwory czytać. Akcja rozgrywa się bowiem tuż przed Zamachowcem i wyjaśnia m.in. w jakich okolicznościach niektórzy bohaterowie znaleźli się na swoich stanowiskach. Czytaj dalej Za kulisami mediów (Rafał Chojnacki)
Na tropach klasyków (Rafał Chojnacki)
Upalne lato 1994 roku to dla większości Szwedów wspomnienie Mistrzostwo Świata w Piłce Nożnej, organizowanych po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych. Reprezentacja Królestwa Trzech Koron nieźle w niej cobie radziła. W tym samym czasie, w prowincjonalnym Ystad inspektor Kurt Wallander z powieści Henninga Mankella ścigał mordercę, zabijającego ludzi tomahawkiem (Fałszywy trop). Czytaj dalej Na tropach klasyków (Rafał Chojnacki)
Wyspa Baldura (Rafał Chojnacki)
Nordic noir w wersji islandzko-podbeskidzkiej to dość karkołomny pomysł, ale w momencie gdy za taki temat bierze się para polskich pisarzy mieszkających tej lodowej wyspie, trzeba sprawę potraktować poważnie. Berenika Lenard i Piotr Mikołajczak mają na koncie książki o Islandii, jednak do tej pory były toraczej reportaże. Czytaj dalej Wyspa Baldura (Rafał Chojnacki)
Realistyczny kryminał (Rafał Chojnacki)
Karin Nordin, Amerykanka o skandynawskich korzeniach, debiutuje powieścią „Cień kruka”, pierwszą odsłoną nietypowej serii, której bohaterem jest inspektor policji Kjeld Nygaard. Tym, co wyróżnia tę serię, jest połączenie skandynawskiej tajemnicy z amerykańskim stylem pisania – Nordin tworzy swoje dzieła w języku angielskim. Czytaj dalej Realistyczny kryminał (Rafał Chojnacki)
Jedziemy na północ (Rafał Chojnacki)
Nie da się pisać o tej powieści bez odniesień do przeszłości. Choć są zapewne czytelnicy, dla których będzie to pierwszy kontakt z serią Millennium, to jednak większość odbiorców zna już klasyczną trylogię Stiega Larssona, zaś wielu ma również za sobą kontrowersyjne kontynuacje Davida Lagercrantza. Na dodatek pamiętając jak Lagercrantz zakończył szósty tom serii, można było zachodzić w głowę, jak wybrnie z tego osoba, której spadkobiercy Larssona przekażą prawa do stworzenia nowych przygód Lisbeth Salander i Davida Lagercrantza.
Podręcznik młodego anarchisty (Rafał Chojnacki)
Kiedy w poszukiwaniu mocnych wrażeń student pierwszego roku prawa na Uniwersytecie w Lundzie, jedzie do Malmö, by zobaczyć demonstrację neonazistów, w trakcie której miały się ścierać siły skrajnej prawicy z lewicowymi bojówkarzami, nie wie jeszcze, że kilka, trwających mgnienie oka wydarzeń, zmieni jego życie. Zamiast zakuwać do egzaminów, zwiąże się z grupą, do której należy zamaskowana walkiria o zielonych oczach. Czytaj dalej Podręcznik młodego anarchisty (Rafał Chojnacki)
Kim jest ta dziewczyna? (Rafał Chojnacki)
Pisarski duet, ukrywający się pod pseudonimem Erik Axl Sund, prezentuje nam „Nieczas”, zakończeniu ich drugiej trylogii, opatrzone podtytułem „Biała melancholia” To powieść pełną tajemnic i emocji, które targają zarówno bohaterami, jak i czytelnikiem. Czytaj dalej Kim jest ta dziewczyna? (Rafał Chojnacki)
W stylu Stephena Kinga (Rafał Chojnacki)
Jo Nesbø to pisarz, który dał się poznać nie tylko jako mistrz literackiego kryminału, ale też jako autor, który potrafi zaskoczyć grą z gatunkami. Tym razem postanowił napisać horror w stylu Stephena Kinga.
Powrót mentalisty (Rafał Chojnacki)
Emocje i zagadki (Rafał Chojnacki)
Yrsa Sigurðardóttir, islandzka autorka znana m.in. z serii książek o Freyji i Huldarze, ponownie dostarcza czytelnikom niezapomnianych emocji w swojej najnowszej powieści „Konsekwencje”. Ta fascynująca historia jest doskonale zbalansowaną mieszanką makabrycznych morderstw, emocjonalnych zawirowań i aktualnych tematów, które zmuszają do refleksji. Czytaj dalej Emocje i zagadki (Rafał Chojnacki)
W butach Stiega Larssona (Rafał Chojnacki)
Stwierdzenie, że powieść „Co nas nie zabije” była jedną z najbardziej oczekiwanych książek 2015 roku, to eufemizm. Odkąd trylogia „Millennium” Stiega Larssona stała się dla szwedzkiego wydawnictwa Norstedts kurą, znoszącą złote jajka, wiadomo było, że jeżeli kiedykolwiek powstanie jej kontynuacja, z marszu stanie się bestsellerem. Czytaj dalej W butach Stiega Larssona (Rafał Chojnacki)
Chłopiec tatusia (Rafał Chojnacki)
Aż trudno uwierzyć, że to już czwarty tom serii, której bohaterką jest prokurator Jana Berzelius. Niedawno Wydawnictwo Sonia Draga przypomniało poprzednie trzy tomy (wcześniej publikowane przez innego wydawcę), teraz możemy kontynuować opowieść o sprawach kryminalnych, w które angażuje się ta prawniczka.
Mordercze kontrasty (Rafał Chojnacki)
Cóż to jest za książka! A właściwie należałoby powiedzieć: Cóż to jest za trylogia! Całość opowieści, zaczętej przed kilku laty tomem 1793, idealnie nam się tym razem zamyka. W trzeciej części autor nie tylko domyka wątki z poprzedniego tomu (to tak naprawdę jedna opowieść, nieco oderwana od debiutu), ale też wprowadza nowe ciekawe postaci i motywy. Jak zwykle robi to w sposób, którego mogłoby mu pozazdrościć wielu kolegów po piórze. Czytaj dalej Mordercze kontrasty (Rafał Chojnacki)
Wszyscy jesteśmy zaburzeni (Rafał Chojnacki)
Po raz drugi w całkiem niedługim czasie Camilla Läckberg spróbowała czegoś nowego. Za pierwszym razem było to otwarcie nowej serii o przebojowej Fayę. Thrillery z mocną postacią kobiecą najwyraźniej sprzedały się całkiem nieźle, ponieważ autorka nie wróciła, jak na razie, do sielskiej, prowincjonalnej Fjällbacki, w której rozgrywała się akcja jej wcześniejszych powieści. Czytaj dalej Wszyscy jesteśmy zaburzeni (Rafał Chojnacki)
Dziennikarskie śledztwo (Rafał Chojnacki)
Fani Lizy Marklund mogę odetchnąć z ulgą. Nie oznacza to bynajmniej, że ich ulubiona pisarka powróciła do serii książek o dziennikarce Annice Bengtzon – wydana w 2013 roku Szczęśliwa ulica nadal pozostaje ostatnim domem cyklu – jednak na horyzoncie pojawiło się nowe interesujące nazwisko. Anne Mette Hancock, o niej bowiem mowa, zadebiutowała w 2017 roku powieścią Ostrze, za którą dostała nagrodę Duńskiej Akademii Kryminału. Czytaj dalej Dziennikarskie śledztwo (Rafał Chojnacki)
Śpiące królewny (Rafał Chojnacki)
Kari Sorjonen to policjant z Helsinek, który przeprowadza się na prowincję, do rodzinnego miasteczka jego żony. Szukają tam spokoju, chcą zwolnić tempo życia i poukładać pewne kwestie, zwłaszcza te związane ze zdrowiem Pauliiny, żony policjanta. On sam również zdaje sobie sprawę, że musi zwolnić obroty, ponieważ w ostatnim czasie zaniedbywał rodzinę, kosztem pracy. Czytaj dalej Śpiące królewny (Rafał Chojnacki)
Kronika Adalberta Hanzona (Rafał Chojnacki)
Szczerze boję się o losy tej powieści wśród polskich odbiorców. Oczywiście cieszę się, że Czarna Owca zdecydowała się na jej wydanie, ale nie jestem pewien, czy odbiorcy nad Wisłą są na nią gotowi. Przed laty podobny los spotkał Jo Nesbø i jego powieść Łowcy głów. Po latach w karminia czytelników porządnymi skandynawskimi kryminałami, których bohaterem jest norweski policjant Harry Hole, autor ten postanowił napisać uciekający czarnym humorem thriller. Czytaj dalej Kronika Adalberta Hanzona (Rafał Chojnacki)
Ofiara z tatuażem (Rafał Chojnacki)
Nowe nazwiska ze Skandynawii nie budzą dziś już w Polsce takiego zainteresowania, jak przed kilku laty. Trochę szkoda, ponieważ nadal pojawiają się wśród nich interesujace nowe postaci. Dotyczy to zwłaszcza debiutantów, którzy literacko wychowali się już po boomie na Stiega Larssona. Nie nazywa się ich już „następcami Henninga Mankella„, „nowymi Camillami Läckberg” czy „lepszymi od Stiega Larssona„. Czytaj dalej Ofiara z tatuażem (Rafał Chojnacki)