Seria Larsa Keplera (czyli duetu autorskiego, który tworzą Alexandra Coelho Ahndoril i jej mąż Alexander Ahndoril) cieszy się już międzynarodowym uznaniem. Teraz możemy się przekonać jak rozwijają się dalsze wątki, związane z bohaterami poprzednich trzech tomów serii. Pojawiają się tu zatem Joona Linna i Saga Bauer, której tym razem poświęcono trochę więcej miejsca. Czytaj dalej Fabuła jak domek z piasku (Rafał Chojnacki)
Norweska prowincja poza sezonem turystycznym okazuje się śmiertelnie niebezpieczna. Przekonuje się o tym policjant William Westing, główny bohater serii powieści kryminalnych
Horsta. Nie dość, że domki letniskowe, których właściciele wrócili już do swoich miejskich domów i mieszkań, padają łupem złodziei, to jeszcze sielskie wybrzeże, smagane jesiennym wiatrem, staje się areną zbrodni.
Departament Q, czyli jednostka zajmująca się starymi sprawami, które przed laty nie zostały rozwiązane, to grupa, którą kopenhaska policja chętnie trzymałaby w ukryciu. Głownie ze względu na niezbyt konwencjonalne metody prowadzenia śledztw, którym hołduje dowodzący tym oddziałem Carl Mørck. Czytaj dalej Kartoteka rozrzucona (Rafał Chojnacki)
Dicte Svendsen jest nam już znana z powieści Ukryte wady oraz z serialu Dicte, który powstał na podstawie książek Elsebeth Egholm. Zostawmy jednak na boku serial, który przemknął przez chwile na jednym z polskich kanałów, skupmy się na książkowym pierwowzorze i jego bohaterce.
Powrót komisarza Everta Bäckströma to dla mnie dobra wiadomość. Taka postać to samograj – wystarczy dać mu jakąkolwiek sprawę, a możemy mieć pewność, że „będzie się działo”. Gorzej że przez lata sam bohater trochę dziwnie wyewoluował.
Heine Bakkeid to nowe nazwisko na polskim rynku skandynawskiego kryminału. Sam urodził się na północy Norwegii i tam umiejscowił akcję swojej książki. Powieść Zatęsknię za tobą jutro zbiera nas na norweską prowincję, tak różną od metropolitalnego Oslo z powieści Jo Nesbø.
Lubię czytać serie – zwłaszcza kryminalne – we właściwym porządku chronologicznym. Dlatego często muszę czekać aż wydawcy uzupełnią swoje polskie przekłady, Czasem sprawia to, ze muszę czekać z jakąś seria kilka lat. Bywa to frustrujące, zwłaszcza gdy okazuje się, że pierwsza powieść jest najzwyczajniej w świecie słaba.
Jonas Moström to pisarz, którego nazwisko jest już w Szwecji wyrobioną marką. Niebo jest zawsze wyżej to jego dziewiąta powieść kryminalna, pierwsza z nowej serii, której bohaterką jest psychiatra Nathalie Svensson, specjalista od psychopatii. Współpracuje ona z policyjną grupą dochodzeniową, jako profiler. Autor ma więc doświadczenie, debiutował w 2004 roku, można więc uznać, że pisze nieśpiesznie, choć regularnie. Czytaj dalej Sprawa osobista (Rafał Chojnacki)
Trzecia powieść Kristiny Ohlsson wprowadza nas w nowe okoliczności, które sprawiają, że życie Fridriki Bergman staje na głowie. Urlop macierzyński powoli jej się nudzi i zaczyna zastanawiać się nad powrotem do pracy w niepełnym wymiarze godzin. Cieszy się zatem gdy okazuje się że jej partner, Spencer, ma zamiar wyręczyć ją w opiece nad dzieckiem, biorąc urlop na Uniwersytecie w Uppsali, gdzie jest profesorem literaturoznawstwa. Czytaj dalej Zagadka zwłok z Midsommarkransen (Rafał Chojnacki)
Wydawcy na całym świecie – w tym również w Polsce – prześcigają się w wynajdywaniu nowych królów i królowych skandynawskiego kryminału. Jednak tak, jak nikt nie jest obecnie w stanie zagrozić pozycji Jo Nesbø wśród piszących w tym gatunku mężczyzn, tak wśród kobiet niepodzielnie króluje od lat Camilla Läckberg.
Solveig Berg była uznaną dziennikarką w największej szwedzkiej popołudniówce. Jej światem był high life, reportaże i teksty o celebrytach i biznesmenach. Jednak upadek z wysokiego konia zawsze jest bardzo bolesny. Wystarczył jeden błąd, by Solveig znalazła się na bruku, łatając domowy budżet kiepsko płatną pracą w barze z hamburgerami w centrum Sztokholmu i… prowadzeniem bloga.
Jeszcze niedawno żaden szwedzki czytelnik kryminałów nie wiedział kim jest Erik Axl Sund, mimo że trylogia o Victorii Bergman otrzymała w 2012 roku nagrodę specjalną Szwedzkiej Akademii Kryminału. Działo się tak dlatego, że w Szwecji powieści te zostały wydane pod oryginalnymi nazwiskami dwójki pisarzy – Jerkera Erikssona i Håkana Axlandra Sundquista. Czytaj dalej W głowie Victorii Bergman (Rafał Chojnacki)
Sara Larsson zaskakuje. Nie tylko dlatego, że jest debiutantką, która napisała świetną powieść, ale przede wszystkim dlatego, że właściwie od samego początku sprawia wrażenie zdolnej pisarki, która wie co chce powiedzieć i potrafi to zrobić w świetny sposób. Dobrze konstruuje fabułę, odpowiednio rozkłada napięcie, tworzy ciekawych i różnorodnych bohaterów, buduje wiarygodne dialogi. Czytaj dalej Żona gwałciciela (Rafał Chojnacki)
Carl-Johan Vallgren to popularny szwedzki pisarz, którego z powodzeniem można uznać za twórcę głównonurtowego, Oczywiście zdarza się, że i tacy (również w Polsce) próbują swoich sił w literaturze kryminalnej, jednak zazwyczaj efekty są dość niejednoznaczne, ponieważ twórcom nie znającym konwencji wydaje się, że tworzą coś oryginalnego, podczas gdy często efekt ich pracy jest dokładnie odwrotny. Czytaj dalej W cieniu (Rafał Chojnacki)
Powieść „Dziewczyna ze śniegiem we włosach” to niezwykły debiut. Ninni Schulman. Opowiedziana w poruszający sposób historia dziennikarki wyjeżdżającej na prowincję, oraz jej zaangażowania w zaginięcie młodej dziewczyny, to świetny start serii, która przyniosła autorce popularność nie tylko w Szwecji, ale również w wielu krajach, do których dotarły jej powieści.
Odd Harald Hauge jest nie tylko autorem thrillera z bardzo dramatyczną okładką. To również człowiek, który z upodobaniem wspina się na najwyższe szczyty. Jest jednym ze zdobywców Mount Everestu, a także dziennikarzem ekonomicznym. Ma również na koncie teksty o górach. Czytaj dalej Droga na szczyt (Rafał Chojnacki)
Nie wiem jak to się stało, że inżynier budownictwa lądowego został autorem kryminałów, jednak dobrze się stało, że wybrał ta profesję. „Tajemnica wyspy Flatey” pokazuje nam, że zbrodnia na krańcach świata to wciąż temat nośny, interesujący dla czytelnika i budujący napięcie, którego często brakuje w pełnych akcji powieściach, których akcja przenosi nas do wielkich metropolii.
Sofia Bauman jest młodą dziewczyną, która nieco przypadkowo trafia na wykład młodego i przystojnego wizjonera, zakładającego właśnie ośrodek szkoleniowy na jednej z wysp, położonych na zachodnim wybrzeżu Szwecji. Franz Oswald jest nie tylko elokwentny i pełen pomysłów na to jak zmienić świat i ludzi, jest też przede wszystkim człowiekiem, który swoje twierdzenia opiera na silnych podstawach naukowych. Czytaj dalej Śmierć na Wyspie Mgieł (Rafał Chojnacki)
Bez względu na to jak kontrowersyjny jest sam pomysł wydawania kolejnych tomów cyklu „Millennium”, trzeba przyznać, że David Lagercrantz najwyraźniej odrobił pracę domową i wziął sobie do serca postulaty czytelników i krytyków, którzy przy okazji poprzedniego tomu narzekali nieco na jego wizję Salander. Czytaj dalej Autor, który dogonił swój cień (Rafał Chojnacki)
Pierwsza na polskim rynku powieść szwedzkiej autorki Johanny Mo to dość niezwykła książka. Z jednej strony mamy do czynienia z klasycznym nordic noir – jest detektyw z trudną przeszłością, która rzutuje na rozwiązywaną sprawę, jest mroczny klimat i ciekawe tło społeczne. Z drugiej jednak Mo nie boi się stawiania niełatwych pytań, dzięki czemu trudno przejść obok tej powieści obojętnie. Czytaj dalej Niespieszna fabuła, która wciąga (Rafał Chojnacki)